A teraz wyobraźmy sobie taką scenę: Jest późny czwartkowy wieczór; od trzech godzin grasz w pokera i twoja koszula jest już mokra od potu. Nie odczuwasz głodu i tylko przeżuwasz coś szybko, czekając aż wszyscy wyłożą karty na stół, pewien, że dziś szczęście na pewno się do ciebie uśmiechnie. Czujesz szybki puls krwi, rozpiera cię energia, a policzki błyszczą z podniecenia. Nie gracie o wszystko, ale stawka jest i tak wysoka, a tobie świetnie idzie karta. Masz wrażenie, jakbyś siedział przy stoliku od wieków i gotów jesteś grać jeszcze i jeszcze. Kiedy pytają cię, co masz, mruczysz coś jedynie w odpowiedzi; kiedy chcą cię sprawdzić, nie kryjesz niezadowolenia; kiedy okazuje się, że wygrałeś, uśmiechasz się zwycięsko.
