Postawa obronna odzwierciedla nierealistyczne oczekiwanie, że mężczyzna musi „być mężczyzną”. Znaczy to, że nie powinien okazywać słabości i nie powinien pozwolić na to, by stres wytrącił go z równowagi. Czasem ta przesadna postawa obronna jest pozą ćwiczoną przed światem całymi latami, czasem zaś dana osoba wierzy osobiście w to, że jest wciąż wystawiona na atak, co prowadzi do destrukcyjnego w charakterze samo obwiniania się i przesadnie krytycznej oceny samego siebie.
Depresja
U podłoża depresji kryje się zazwyczaj poczucie gniewu lub straty. Mężczyźni znajdujący się w stanie stresu, czują złość dlatego, że nie są w stanie panować nad całym swym życiem, świadomi, że utracili nad nim poczucie kontroli. Wspomniane wcześniej objawy stresu, i te somatyczne, i te
o charakterze nawykowym, mogą okazać się zbyt ciężkim brzemieniem. Jeżeli prócz tego będą musieli skorzystać z pomocy specjalisty (lekarza bądź psychiatry), ich depresja może się z początku pogłębić.