Oczywiście ta historia ma wiele możliwych zakończeń, nas jednak interesuje przede wszystkim sposób rozumowania pani Harris. Pochopnie wyciągnęła wniosek, że Sid był winny kradzieży. Dlaczego używamy tu słowa pochopniej Fakty nie potwierdzają konkluzji pani Harris. Jej błąd w rozumowaniu wziął się z tego, że nie znała wszystkich faktów i automatycznie uznała, że Sid mówi nieprawdę. Nie widziała, żeby rzeczywiście wziął pieniądze; nie wiedziała, co się tak naprawdę zdarzyło ani dlaczego nie chce jej pokazać portfela. Pani Harris widziała jedynie, że Sid trzyma w ręku jej portmonetkę. Miała podstawy do hipotezy, że kradł pieniądze. Ponieważ jednak nie znała wielu istotnych faktów, mogła się oprzeć jedynie na poszlakach. Nie mogła mieć pewności, że jej hipoteza jest prawdziwa.
