Wniosek, że zwierzęta są istotami żywymi, jest prawdziwy (w tym sensie, że jest zgodny z naszym doświadczeniem). Został on także wy- dedukowany w poprawny logicznie sposób; innymi słowy, nasze rozumowanie było „logiczne”, choć oparte na całkowicie fałszywych przesłankach. W tym przykładzie dość łatwo ustalić, że obie przesłanki są fałszywe. Jednak w niektórych sytuacjach nie tak łatwo to stwierdzić. Co więcej, jeśli wiemy, że wniosek jest prawdziwy, mamy skłonność do uznania, że przesłanki, na których jest oparty, także są prawdziwe. Jak widać, prawdziwość wniosku nie dowodzi prawdziwości przesłanek. Na ogół uznaje się ją za dość istotną wskazówkę dotyczącą prawdziwości przesłanek; nie stanowi ona jednak dowodu. Musimy uważać na wyjątki. Jedyne, co tak naprawdę możemy powiedzieć, to to, że wniosek jest niesprzeczny z przesłankami, jednak wniosek nie dowodzi przesłanek.
